Wystawa zaprezentowała jedno z najciekawszych zjawisk w polskim wzornictwie, architekturze wnętrz i sztuce użytkowej: styl ukształtowany około roku 1955, trwający mniej więcej do połowy następnej dekady. Upowszechniła wiedzę na temat polskiego wzornictwa i stylu lat 50. i 60. Prezentując prace najwybitniejszych artystów przyczyniła się do podniesienia rangi polskiej sztuki projektowania sprzed 50 lat. Meble, ceramika, szkło, tkaniny i inne przedmioty codziennego użytku w bogatym wyborze, zostały zestawione razem i opatrzone ilustrowanym komentarzem. Zbudowanie wystawy wokół różnych aspektów nowoczesności - takich jak fascynacja kolorem, abstrakcją, formami organicznymi, innowacjami technologicznymi oraz przywołanie najważniejszych ówczesnych wystaw i wydarzeń pozwoliło na wszechstronne ukazanie specyfiki przedstawianej dekady.